مدلسازی احتمالی ریسک ناشی از پیامدهای سونامی در مناطق ساحلی

تخمین میزان عواقب ناگوار ناشی از سونامی و گسترش و بالاروی آن در سواحل ارتباط تنگاتنگی با سیاست های کاهش عواقب سونامی و ایجاد بهینه طرح های تخلیه در امتداد ساحل دارد. همچنین تخمین آسیب¬پذیری جانی و مالی، و آنالیز کمی سود/هزینه، به منظور تصمیم صحیح و به¬هنگام در مواجهه با هر پدیده زیان¬بار طبیعی از جمله سونامی، نیازمند بررسی جامع ریسک با کمی سازی خطر می باشد. پارامترهای زیادی در میزان بالاروی سونامی اثرگذارند. زبری یکی از مهمترین و موثرترین پارامترها در حین پیشروی و رسیدن سونامی به آبهای کم عمق ساحلی به دلیل اندرکنش موج با بستر، در مرحله بالاروی و آبگرفتگی می باشد. در این مطالعه جهت بررسی ریسک ناشی از سونامی ، ابتدا با استفاده از خطر کمی شده برگرفته از نمودارهای احتمالاتی خطر سونامی و الگوریتم درخت منطقی، سناریوهای مختلف پخش و بالاروی سونامی در ناحیه ساحلی بررسی و مدلسازی می شود. سپس میزان آبگرفتگی و ارتفاع موج با فرض زبری ثابت در تمام منطقه به¬دست می¬آید. در ادامه زبری بستر با روش ارائه شده توسط ایمامورا، تصحیح و مدلسازی بالاروی سونامی مجدداً انجام می شود. درنهایت نقشه های خسارت و منحنی های تجمعی آسیب پذیری به صورت احتمالاتی از طریق روش ptva اصلاح شده به دست می آیند. به عنوان مطالعه موردی، بندر استراتژیک چابهار به عنوان مهمترین پایانه بین المللی ایران، واقع در آب های آزاد با داشتن بافت مسکونی آسیب پذیر در برابر امواج سونامی ناشی از زمین لرزه های ناحیه فرورانش مکران، مورد تحلیل و بررسی ریسک ناشی از سونامی قرار گرفته است.